Francuski vagnerizam u svetlu ambivalentnih odnosa između francuske i nemačke kulture

Predavanje – prateći program izložbe Život – San – Smrt. Evropski okviri srpskog simbolizma

U svetlu turbulentnih francusko-nemačkih odnosa malo se čiji uticaj na intenziviranje dijaloga između dve vodeće evropske kulture može meriti sa onim koji je ostvario Rihard Vagner. Simpatija prema Vagneru u Francuskoj je bila izražena već tokom sedamdesetih i osamdesetih godina 19. veka, i to među zagovornicima ideje o potrebi za jačanjem francuske kulturne samosvesti kao odgovoru na vojno-političku inferiornosti u odnosu na Nemačku. Francuski vagnerizam profilisao se nadalje kao književno-umetnički pre nego muzičko-istorijski pravac. Njegova najupečatljivija konkretizacija bio je časopis Revue Wagnérijanne, koji je 1884. godine osnovao Eduar Dižarden u Parizu. Među saradnicima ove revije ne nalazimo imena Sen-Sansa, Dendija, Šabrijea ili Laloa, već Malarmea, Verlena, Vilijea de Lil Adama i Uismansa. Francuski vagnerizam omogućio je apsorbovanje Šopenhauerove filozofske misli u poetiku i estetiku simbolizma. Dok je za simboliste Vagnerova „beskrajna melodija“ postala primer nematerijalnog otelovljenja simbola – metafizičke suštine iza realnih pojava – Vagnerova umetnost u celini dobila je dimenziju ispunjenja Bodlerovog zahteva za radikalnom modernošću.

Predavanje drži: dr Nemanja Sovtić, muzikolog, asistent na Akademiji umetnosti u Novom Sadu

Broj posetilaca na događaju je ograničen na 40, te molimo sve zainteresovane da se prijave putem naznačenog linka.