Konzervacija i restauracija
Naš doprinos kulturi sećanja ogleda se kroz profesionalni pristup brizi i zaštiti umetničkih dela i najnaprednije konzervatorsko-restauratorske postupke.
Galerija Matice srpske u okviru Odeljenja za istraživanje i zaštitu kolekcije ima poseban Sektor zaštite odnosno Konzervatorsko-restauratorski atelje, koji duže od šest decenija vodi brigu o umetničkim predmetima iz Galerijske kolekcije.
Konzervatori i restauratori GMS bave se preventivnom zaštitom kao i radom na aktivnoj konzervaciji na delima Galerije, kao i drugih muzejskih ustanova, s akcentom na primeni principa postupne i minimalne intervencije. Takođe, uključeni su i u programsku delatnost Galerije, u vidu zaštite i prezentacije umetničkih dela, koja podrazumeva pripremu i realizaciju izložbi, pakovanje i transport dela. Osobenost Konzervatorsko-restauratorskog ateljea ogleda se i u stalnom stručnom usavršavanju zaposlenih kroz domaća i međunarodna partnerstva, organizaciju stručnih konferencija, radionica i predavanja na raznovrsne teme i dostignuća iz oblasti konzervacije i restauracije.
Istorija Konzervatorsko-restauratorskog ateljea GMS
Istorija brige o kolekciji Galerije Matice, nekada zbirci slika Muzeja Matice srpske, seže još u 19. vek. Sačuvani su dokumentovani zapisi dragoceni za pisanje istorije konzervacije slika u Galeriji Matice srpske, kao što je odluka Upravnog odbora Matice srpske iz 1972. godine, da se „u Matičinoj dvorani ne puši kako se ne bi kvarile slike i zlatni okviri”. Priprema slika za izlaganje pred otvaranje Muzeja Matice srpske za publiku 1933. godine poverena je ruskom imigrantu Vladimiru Kuročkinu, nekadašnjem upravniku muzeja u Odesi. Iz istog perioda datira i pomena vredno pismo slikara Uroša Predića, počasnog predsednika Muzejskog odbora Matice srpske, u kojem su sumirane preporuke za čuvanje i konzervaciju slika.
Prvi posleratni konzervator Galerije Matice srpske, od 1950. godine, bio je Jovan Sevdić koji je opremio prvi atelje. Deset godina kasnije, 1. januara 1960. godine osnovano je posebno odeljenje u Galeriji Matice srpske ‒ Konzervatorsko-restauratorski atelje, a prvu ekipu konzervatora činili su Rista Ćinkulov i Vladimir Bogdanović. Oni su izneli veliki posao prikupljanja i sistematske zaštite ikona iz crkava Bačke, Baranje, zapadnog Srema i Slavonije, kada je sakupljen i restauriran veliki broj ikona srpskih slikara 18. veka.
U to vreme dominirala je tradicija severnoevropske škole konzervacije, koja se zasnivala na upotrebi voska za konzervaciju slika na platnu i ikonama, pa su te tehnike i materijali primenjeni u konzervaciji najvećeg broja dela koja čine Stalnu postavku Galerije Matice srpske.
Uz teškoće stalnih kadrovskih promena i loših uslova 90-ih godina prošlog veka konzervatorski atelje je opstao zahvaljujući istoričaru umetnosti i konzervatoru Ratomiru Kuliću i dočekao bolja vremena. Od početka 21. veka, atelje je ojačan mladim profesionalcima u čije stručno usavršavanje se kontinuirano ulaže, i opremljen novom tehnikom.
Pored pomenutih konzervatora. trag u istoriji konzervacije Galerije Matice srpske ostavili su i Svetislav Nikolić, Dragan Matić, Milan Ostojić, Miroslav Zakić, Đura Radišić i mnogi drugi.
Saznajte više o istoriji konzervacije Galerije Matice srpske u knjizi Istorija konzervacije i restauracije u Galeriji Matice srpske. Knjiga je dostupna u GMS prodavnici.
